دلواپسی

  

بگذار یاد عاشقانه ترین دلواپسی هایم خط نخورده باقی بمانند، تا همیشه

گفته بودم اگر نگاهم نکنی تمام شعر هایم یخ می زنند و اسیر طعنه ی ثانیه ها می شوم

حالا نمی دانم تکلیف خیس خیال و خاطره هایم بی تو چه می شود ؟

فقط خدا کند آرزوهایم در بیابان تنهایی ، با طوفان غرور تو کمرنگ نشود ، آن وقت من می مانم

و زندگی زیبایی که به دنیای چشمان تو باختم

بغض گلایه های پر دردم را در هجوم تنهایی ، در باغ بی مهری ات ، غریبانه می شکنم

می خواهم گریه های بی صدایم را فریاد کنم؛ شایدً مرا به خاطر بیاوری

....